روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
سه شنبه 88 اردیبهشت 15 , ساعت 1:54 عصر
امام موسی کاظم(ع) : از کبر و خودخواهی بپرهیز ، که هر کسی در دلش به اندازه دانه ای کبر باشد ، داخل بهشت نمی شود .
ایاک و الکبر ، فانه لا یدخل الجنه من کان فی قلبه مثقال حبه من کبر

سه شنبه 88 اردیبهشت 15 , ساعت 1:54 عصر
امام موسی کاظم(ع) : خداوند بهشت را بر هر هرزه گوی کم حیا که باکی ندارد چه می گوید و یا به او چه گویند حرام گردانیده است .
ان الله حرم الجنه علی کل فاحش بذی قلیل الحیاء لا یبالی ما قال و لا ما قیل فیه

<   <<   11   12   13   14   15   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ