آدمى در جهان نشانه است و تیرهاى مرگ بدو روانه ، و غنیمتى است در میان و مصیبتها بر او پیشدستى کنان . و با هر نوشیدنى ، ناى گرفتنى است و با هر لقمه‏اى طعام در گلو ماندنى ، و بنده به نعمتى نرسد تا از نعمتى بریده نشود ، و به پیشباز روزى از زندگى خود نرود تا روزى از آنچه او راست سپرى نشود . پس ما یاران مرگیم و جانهامان نشانه مردن ، پس چسان امیدوار باشیم جاودانه به سر بردن ؟ و این شب و روز بنایى را بالا نبردند جز که در ویران کردن آن بتاختند و در پراکندند آنچه فراهم ساختند . [نهج البلاغه]
 
جمعه 87 آذر 15 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) : از غفلت حسودان نسبت به سلامتی تن خویش در شگفتم . [ چراکه حسد انسان را بیمار می سازد ] .
225 - وقال [ع ] : العجب لغفله الحساد ، عن سلامه الاجساد
نهج البلاغه

جمعه 87 آذر 15 , ساعت 6:0 عصر
امام علی (ع) : طمع کار در بند ذلت گرفتار است .
226 - وقال [ع ] : الطامع فی وثاق الذل
نهج البلاغه

<   <<   31   32   33   34   35   >>   >

لیست کل یادداشت های این وبلاگ